TORN

'Torn heeft het oude, herkenbare geluid', zegt frontman Tom S. Englund van de Zweedse metalband Evergrey. Torn zou elementen combineren van de albums In Search Of Truth (2001) en Recreation Day (2003) en dat is inderdaad terug te horen in de muziek. De productie was in handen van de band zelf en na enkele jaren stabiliteit heeft er voor de broodnodige variatie weer eens een bezettingswisseling plaatsgevonden. Volgens bijgevoegde informatie is de nieuwe bassist Fredrik Larsson, hoewel op de site nog steeds de naam van Michael Hakansson prijkt, die op zijn beurt al tijdelijk in de studio was vervangen door bassist Jari Karulainen (ex-Stratovarius). De melodieuze rocksongs klinken echter als een klok en al heeft het totaalgeluid niet steeds dat verfijnde raffinement, de emoties en de sfeer druipen van de muziek van dit gezelschap af. Alles staat of valt met het wat beperkte en hese stemgeluid van Englund, dus als zijn stem je niet aanstaat, kun je deze schijf beter niet aanschaffen. Wie iets nieuws verwacht, is ook gewaarschuwd, want de plaat ligt overduidelijk in het verlengde van het oudere werk. Toch is de grote schare fans een bewijs van de populariteit van deze Zweden die het roer voor wat betreft management, boekingsagentschap en platenmaatschappij stevig hebben omgegooid. Het reguliere album bevat elf stukken, waarbij de donkere riffs van de gitaren van Englund en Henrik Danhage een absolute hoofdrol vervullen. De toetsen van Rikard Zander verzorgen de beperkte orkestraties en dienen voornamelijk ter opvulling. Karulainen hoef je qua baswerk niets uit te leggen en ook jongeling Jonas Ekdahl doet het uitstekend achter zijn drumstel.

Torn bevat slechts weinig symfonische of progressieve elementen of het zou de titeltrack moeten zijn die wat meer gevarieerd is. Voor de rest zit dit heavy album dat ruim 53 minuten klokt in het randgebied van wat ik in iO Pages nog zou kunnen bespreken. De limited edition bevat een bonustrack.