NIRVANA CAFÉ (NL+E)

De tegenwoordig op Hawaii woonachtige Duitser Karunesh is al zo’n twintig jaar actief in het new age-genre. Zijn handelsmerk is vooral mooie, melodieuze en lieflijke muziek. Zijn muziek bevat te veel variatie om te vervelen, te veel mooie momenten om tot de grauwe middenmoot te behoren, maar is te weinig vernieuwend of anderszins pakkend om vier of vijf sterren te scoren. Nirvana Café bevat krap een uur muziek van deze sympathieke muzikant, verdeeld over tien stukken. Na een zwaar motorongeluk in 1979 ging Karunesh het spirituele pad op en heeft hij alles in het werk gesteld om zijn filosofie, die onder meer het belang van innerlijke rust en stabiliteit centraal stelt, op muzikale wijze uit te dragen. Het muzikale resultaat daarvan zijn tal van rustige ritmes, veel lieflijke mineurtjes en majeurtjes als achtergrondtapijtjes en vooral veel rustgevende melodielijnen. De inbreng van lichte percussie brengt iets meer spanning in de nummers, terwijl ook de toegevoegde gitaarpartijen van Govi voor een muzikale stijl zorgen die meer naar general melodic neigt. Het geheel ademt ook een wat tropische sfeer door de percussie en de vaak fluitachtig klinkende synthesizers. Het meest aansprekende nummer vind ik Revelry met mooie sequences als basis. Daaroverheen hoor je orkestrale geluiden, subtiele percussie en wederom voornamelijk (pan)fluitgeluiden die de melodielijnen bepalen. Nirvana Café is een heerlijke plaat, maar tegelijk ook een niemendalletje. Desondanks hoor ik dit veel liever dan veel, wellicht gedurfde experimenten maar die mijns inziens nergens naar klinken.

ENGLISH:

The German musician Karanesh, who lives in Hawaii nowadays, has been active in the new age genre for over twenty years. His trademark is to make beautiful and especially 'sweet' music. There's so much variation in his music that listening will be captivating, and there are too many beautiful moments to dwell on drab, middle of the road music. However, his music is not catching enough, and it lacks the innovation for it to score four or five stars. NIrvana Café contains ten pieces of barely an hour of music by this sympathetic musician. He was involved in a serious motorcycle accident in 1979 and this accident started him on his spiritual path. He has put everything to work to promote his philosophies through music; the essence of his philosophies being the importance of inner rest and stability. This has resulted in a CD with numerous quiet rhythms and a lot of lovely little 'minors and majors', which act as a background soft as tapestry. The melody lines are especially very soothing. The use of delicate percussion and the added guitar work by Govi, gives a little more tension to the tracks. This leads to a more general melodic kind of music. The entirety also breathes a somewhat tropical atmosphere into his music due to his use of percussion and synths that sound like flutes. For me, the most fetching track is Revelry. This track is based upon beautiful sequences, and above those it has an orchestral background with subtle percussion and some very special (pan) flute sounds that structure the melody lines. Nirvana Café is a lovely CD, but to be honest it is also a bit of a 'mere nothing'. However, I prefer this to the many, perhaps more daring, experiments that, in my opinion, do not sound like anything.