LEAVE NOBODY BEHIND

De Noorse muzikant Eivind Lorentzen zou je kunnen kennen van de band Gentle Knife, die overigens niet meer bestaat. Hij speelt gitaar, dulcimer en synthesizers en hij werkt op Leave Nobody Behind samen met tal van gasten onder wie Brian Talgo, voormalig bandlid van Gentle Knife. Naast het bespelen van de Mellotron, draagt Talgo met zijn omfloerste donkere stem, gedichten van Rilke voor. Sommige teksten worden heel licht ondersteund met bijvoorbeeld strings. De openingsmelodie is een kruising tussen ambient en neoklassiek en de leidende  melodie komt terug in de slottrack. Het gehele album duurt nog geen drie kwartier en als je daar de gesproken teksten van aftrekt, dan blijft er voor de muziek ongeveer 36 minuten over. Bovendien komt de openingstrack en tevens titeltrack met ruim vier minuten terug in een wat uitgeklede vorm. Verder kennen Dimension Of Hope 1 & 2 nogal veel overeenkomsten, dus het is duidelijk dat dit schijfje niet veel origineel materiaal bevat. Het eerste nummer kent een geleidelijke opbouw, waarbij het deel dat bestaat uit elektronische muziek met dezelfde melodie wordt aangevuld met andere instrumenten, waaronder drums en bas. Offering To Lares begint met een echoënde gitaar en wordt ook langzaam maar mooi opgebouwd, waarbij orkestraties, drums, bas en toetsen worden toegevoegd in een neoklassieke stijl. Datzelfde geldt eigenlijk ook voor de zesde en twaalfde track Dimensions Of Hope 1 & 2. Eerlijk gezegd beviel het materiaal van Gentle Knife me veel beter, Leave Nobody Behind

biedt te weinig om echt indruk te maken.