MENNO VON BRUCKEN FOCK

SOULS

Artiest / Band: 
SCARDUST
SCARDUST - SOULS

De symfonische metal band Scardust uit Israël bestaat alweer ruim twaalf jaar. Men bracht in die tijd twee albums uit: Sands Of Time uit 2017 en Strangers uit 2020, die echter niet op deze website zijn gerecenseerd. Het derde album Souls bespreek ik nu wel, mede door het succes van leadzangeres Noa Gruman met haar Hellschoir dat onder meer bij Ayreon te horen was. Souls telt tien songs die tezamen een kleine drie kwartier uiterst interessante, maar ook wel wat vermoeiende symfonische metal bevatten. Je hoort weergaloze capriolen op drums, bas, gitaar en toetsen, maar Gruman spant de kroon met haar soms wat scherpe stem die soms lieflijk klinkt en het volgende moment tegen schreeuwen aan zit. Ze gebruikt kopstem, operazang, ze zingt waanzinnig hoog en ze grunt, dus ze gebruikt het volledige spectrum van haar stem. Als je dat afzet tegen de ontelbare tempowisselingen en de drukke begeleiding, dan kun je je voorstellen dat deze bijzonder uitdagende en gecompliceerde en zeer stevige muziek veel van de luisteraar vraagt. Dat is zeker het geval in tracks als My Haven en RIP. Het orkest in Unreachable benadrukt de symfonische kant van de band en dit nummer bevat ook een fabelachtige gitaarsolo. Het feit dat Ross Jennings (Haken) bijdragen levert, maakt duidelijk dat de band het stadium van kleinschalig voorbij is. In End Of The World is er vooral ruimte voor orkest en koorzang, terwijl Ally Storch ook bekend als Ally The Fiddle, haar beheersing op viool etaleert in Searing Echoes, een bijzonder gevarieerde track met diverse ‘rustige’ stukjes en met hoogstaande arrangementen. In de afsluitende trilogie Touch Of Life I, II en III horen we Jennings in een soort van duet met Gruman, terwijl het eerste stuk van deel II het rustpuntje op dit album is, gevolgd door een demonstratie van Gruman die laat horen wat ze allemaal met haar stem kan. Deel III wisselt melodieuze stukken af met moeilijke maatsoorten, waarin grunts de boventoon voeren en Jennings wordt uitgedaagd om Gruman enig tegenwicht te bieden. Al met al zit Souls heel knap in elkaar. Het album dwingt respect af voor de kwaliteit en het album zal zeker een speciaal plekje in dit genre innemen.