MENNO VON BRUCKEN FOCK
ARISE AND SHINE, VOLUME 1 (NL+E)
Ondanks het feit dat Robert John Godfrey de zestig al ruim is gepasseerd, heeft hij na tien jaar de handschoen weer opgepakt en de fameuze band The Enid nieuw leven ingeblazen. Hij is klaarblijkelijk hersteld van de ziekte die hem het werken eind jaren negentig onmogelijk maakte. In de huidige bezetting speelt oerlid Dave Storey drums, Jason Ducker gitaar en bas - hij was in 1997 ook lid van de toenmalige bezetting - en Max Read toetsen. Hij is in 2003 bij het studiowerk van Godfrey betrokken geraakt. Als eerste wapenfeit lanceren Godfrey en de zijnen het album Arise And Shine, Volume 1 dat een aantal bewerkingen van reeds eerder uitgebrachte nummers bevat alsmede het nieuwe werkstuk Malacandra. De bewerkingen zijn niet essentieel anders, maar ze klinken wat frisser en moderner. Samen met de nieuwe compositie zijn ze goed voor ruim 72 minuten prachtige, symfonische en orkestrale muziek. Waar gewezen bandlid Francis Lickerish met zijn band Secret Green meer folkelementen toevoegt en een zangeres in de band heeft, gaat Godfrey veel meer richting klassiek met soms wat melodieuze en elektronische invloeden en alleen op Malacandra zang van Read. HIj realiseert samenzang die opvallend is, maar zeker niet storend en die heel goed past bij deze muziek. Het is haast onvoorstelbaar dat de man met zijn toetsenarsenaal een sound creëert, waarbij je zou zweren dat je met een groot symfonieorkest te maken hebt: trompetten, blazers, strijkers, fluiten, werkelijk alle instrumenten zijn te horen. De combinatie van deze symfonische bombast en het milde geluid van drums en een zoetgevooisde elektrische gitaar is volstrekt uniek. Dit is geen bestaande klassieke muziek in een nieuw jasje, maar nieuwe composities in de klassieke muziek van moderne musici in een technologisch tijdperk. Malacandra bevat ook verschillende delen met elk een eigen karakteristiek, maar de muziek verschilt niet wezenlijk van die van ruim dertig jaar geleden. Dat maakt deze cd tot een zeer harmonieus geheel. Het enige minpuntje zou kunnen zijn dat er niets nieuws onder de zon is, maar daar zou ik tegenin kunnen brengen dat je een dergelijke eigen en herkenbare stijl niet per definitie als ‘niets nieuws’ zou mogen kwalificeren. Grote componisten hebben nu eenmaal een eigen stijl en ik ben geneigd om Godfrey daartoe te rekenen. Hopelijk komt dat pianoconcert waaraan hij jaren geleden begon er ooit nog!
ENGELS:
A very peculiar band they were, or rather they are, because Robert John Godfrey, one of the founder members reformed The Enid again recently. Together with guitarist-bassist Jason Ducker, a former member of one of the latest existing line-ups, Max Read on keyboards, programming and vocals and The Enid-veteran Dave Storey on drums, the band is going to tour coming autumn and for the time being only in the UK. Their classically orientated bombastic and orchestral music appears to have stood the test of time. While they're working on a brand new album, Arise And Shine, Volume 1 was released to let the fans know they're back. Several old gems are reworked by the new line-up and there’s also a preview from the forthcoming album later this year featuring the brand new composition Malacandra. The selection of songs has been carefully made because all the songs will be performed in the forthcoming live shows. They are coherent and in spite of being composed by different musicians contributing their own ideas, Godfrey was and is still the main driving force. All tracks show that typical Enid-trademark of classical orchestral music that could have been film scores as well. Castles In The Air is a slow, majestic song with delicate and subtle melodies on the guitar, next to complex arrangements for ‘the orchestra’. Riguardon is a romantic song equally appealing and in the same vein. A little more tempo in Chaldeon Crossing with continuous subtle pounding of the bass drum and nice guitars, sometimes in multiple layers and some chanting to provide a kind of pop-like touch. The first part of Dark Hydrolic Forces Of The Id is almost in the vein of melodic electronic music in spite of the trumpet samples and the guitar. The atmosphere is quite similar to the previous track. Halfway a voice claims: 'the only real danger is man himself, he's the grave danger and we are pitifully unaware of it'. This message dates from the days many opposed to the threat of nuclear warfare, but albeit in another sense this statement is still true today! In the second half the basic themes and the rhythm remain unchanged, but a more powerful melody and a solid rock riff by the guitar give the music a more progressive edge. Sheets Of Blue Yonder opens very sweet, it's almost soft jazz, but as soon as the ‘twin guitars’ begin to play the melodies, the music turns into symphonic and progressive again. The delightful orchestrations with a trumpet sample playing the melody are a prelude to a bit more powerful interludes with the addition of drums and foremost guitars. Some of the music could have been used for a film score of a fairytale in the fifties or sixties: very melodic and romantic. The end is fading away as new age music. The ultimate classically orientated bombast you’ll find in Judgement Day: superb and heavily orchestrated, tasteful guitars, powerful church organ, eloquent drumming and a smooth melodic finale. A heraldic trumpet and sounds of waves breaking lead to probably one of the best known themes by The Enid. A frivolous folk theme on a flute is misleading because very soon bass, drums and guitars and some keyboards take over, however, the theme returns once more. A warm gentle sound of the guitar accompanied by keyboards gently leads to yet another great bombastic finale and Enid's trademark: classical music for a rock band when all the instruments join the big orchestra. Fortunately the same quality is maintained in the brand new track Malacandra. As could be expected the first part is orchestral, but in the second part the sound becomes more pop-rock because of Read’s vocals. The last section is for Godfrey again, a display of orchestral sounds and Read’s guitar playing the main melodies.
Because Arise And Shine, Volume 1 is primarily a compilation album I don’t think giving a rating is appropriate, although there will be many younger people who might never have heard of The Enid. This absolutely unique band has returned, making old fans like me very happy.