TAGE MAHAL

Jon Oliva is sinds 1982 actief in de metalscene. Bij de meesten is hij bekend als de mastermind, zanger en gitarist van Savatage tot beginjaren negentig om vervolgens opnieuw als zanger op te duiken op het laatste wapenfeit van Savatage, namelijk Poets And Madmen (2001). In de tussentijd bleef Oliva steeds schrijven, onder meer voor Savatage. Nu vond hij dat de tijd rijp was om zijn nimmer aflatende stroom songs in een nieuw project te laten vloeien met muzikanten die bij hem ‘om de hoek wonen’, want Chris Kinder (drums), John Zahner (toetsen), Kevin Rothney (bas) en Matt Laporte (gitaar) zijn geen onbekenden. Tot voor kort vormden deze heren namelijk de band Circle II Circle, samen met ex-Savatage zanger Zak Stevens, die inmiddels dus een geheel nieuwe band om zich heeft verzameld. De dertien composities van Oliva op Tage Mahal zijn goed voor ruim een uur heavy metal met slechts zijdelings wat symfonische invloeden, zoals het begin van All The Time. De geest van Savatage waart wel heel nadrukkelijk rond en ook in de songs is duidelijk te horen dat deze tribute aan Oliva’s overleden broer Criss (1993) - die zijn soloalbum ook zo had willen noemen - voor mijn gevoel net zo goed de opvolger van Poets And Madmen had kunnen zijn. Het hese geschreeuw van Jon Oliva mag wellicht de diehard fans van Savatage aanspreken, mij kan het allerminst bekoren. Ik hoor liever Zak Stevens of Damond Jiniya zingen. En ook al valt op de instrumentale prestaties absoluut niets af te dingen, het is geen Savatage! De voornaamste reden voor Oliva om dit album uit te brengen, is het feit dat hij dit keer volledige artistieke vrijheid had. Het is zeker in dat kader bezien opvallend te noemen dat het geluid zo sterk aan Savatage doet denken, behalve misschien dat beetje blues(rock) in Father, Son, Holy Ghost en Pain en eigenlijk ook Outside The Door en die mooie synthsolo in Nowhere to Run. Het vrij rauwe album sluit af met het nogal symfonische stuk Fly Away dat echter opnieuw te lijden heeft onder de matige zang.

Voor Savatage-fans is Tage Mahal wellicht verplichte kost, alle anderen moeten eerst maar eens gaan luisteren, want misschien is Circle II Circle voor hen een aantrekkelijker alternatief!