LIVE AT THE GONG FAMILY UNCONVENTIONAL GATHERING (2006)

In 2006 was er een zeer memorabel optreden in de Melkweg in Amsterdam.  Naast optredens van bands waarin de individuele ex-Gong leden toentertijd speelden, was er een uniek reünieconcert van de originele bezetting met uitzondering van drummer Pierre Moerlen, die in 2005 geheel onverwachts overleed. Voor het eerst in 31 jaar speelden Daevid Allen (gitaar, zang), Gilli Smyth (zang, fluister), Steve Hillage (gitaar), Didier Malherbe (fluit, sopraansax, doedoek), Theo Travis (tenorsax), Tim Blake (synthesizer, zang), Miquette Giraudy (synthesizer), de fenomenale bassist Mike Howlett en Chris Taylor (drums) weer samen als Gong. De opnamen waren al eerder op dvd uitgebracht, maar het twee uur en zestien minuten durende concert tijdens dit driedaagse evenement, is nu voor het eerst op een dubbel-cd verkrijgbaar. De geluidskwaliteit is zeer goed. De in totaal twintig nummers kwamen van vijf albums maar de meeste van Camembert Electrique (1971), Flying Teapot (1973), Angel’s Egg (1973) en You (1974). Alleen Magdalene (2000) is van een recentere datum. Die beginjaren zeventig was de periode van ultieme muzikale vrijheid, eindeloze experimenten en de tijd waarin de verschillende sub-genres van de progressieve muziek, zoals spacerock en Canterbury, gestalte kregen. Elementen van beide stromingen zijn ook in deze liveregistratie zeer goed terug te horen. Vooral Soft Machine en de vroege Caravan zijn herkenbaar en het is duidelijk dat groepen als Hatfield & The North en National Health geïnspireerd zijn geweest door hetgeen Gong op de plaat heeft gezet. Hoewel de individuele muzikanten stuk voor stuk herkenbaar zijn en ook individueel ruimschoots aan hun trekken komen, is het toch Daevid Allen, de uit Australië afkomstige oprichter van zowel Soft Machine als Gong, die de belangrijkste schakel in de groep is. De langere nummers lenen zich natuurlijk het best voor solo’s en improvisaties, terwijl de kortere imponeren door originaliteit. Natuurlijk zitten er voor de doorsnee ‘progger’ veel maffe momenten in, maar de thema’s en de solo’s getuigen van enorme creativiteit en muzikaal vakmanschap. Zo wisselen echte progrock, wat vreemd aandoende passages en zweverige intermezzo’s, die we nu spacerock zouden noemen, elkaar af in deze unieke liveregistratie van een band die in de jaren zeventig toonaangevend en baanbrekend is geweest.