De Moskovieten Alexander Osipov (tenor) en Jane Odintsova (mezzosopraan) zijn de oprichters van het in Rusland succesvolle gezelschap Imperial Age dat sinds de formatie in 2012 nogal wat bezettingswisselingen heeft gekend. Osipov heeft overigens Schotse wortels. De band speelde al in het voorprogramma van Orphaned Land en Therion en heeft in Christofer Johnsson een soort van peetvader gevonden die deze band van harte ondersteunt. Waar de inspiratie vandaan komt, lijkt wel duidelijk bij de beluistering van de negen tracks op Legacy Of Atlantis, dat 49 minuten klokt. Zwaar aangezette muziek, ondersteund door koor en orkestraties zorgen voor een melodieus, maar bombastisch gedragen geheel. Een tweede zangeres die als sopraan te boek staat en uitstekende instrumentalisten op bas, drums en gitaar zorgen voor de invulling. Op het album zijn de muzikanten afkomstig van Therion en Arkona; de liveband heeft momenteel Russische muzikanten in de gelederen. De vocalisten komen op mij over als goede amateurs, terwijl de zangstemmen bij Therion als uitermate professioneel klinken. Het verschil is kenmerkend in de track Domini Canis, waar Thomas Vikström (Therion) een gastrol vervult. De muziek is best aardig, maar ook in de videoclips die te zien zijn op internet vraag je je af waar die koren en orkestraties vandaan komen en dan moet de conclusie luiden: van een schijf of een usb-stick. Osipov en in mindere mate Odintsova zijn verantwoordelijk voor de composities, terwijl Osipov ook het leeuwendeel van alle arrangementen voor zijn rekening heeft genomen. Onder het motto ‘het oog wil ook wat’ mogen de twee dames best gezien worden en ook de heren laten zich niet onbetuigd in de door Odintsova vervaardigde sierlijke en luxueuze kostuums. De symfonische metalopera handelt over vermeende beschavingen uit het verleden, zoals Atlantis. Legacy Of Atlantis is een alleszins acceptabel tweede album van deze Russen, al is er weinig sprake van originaliteit.