Henriëtte Kat is een Nederlandse die zo’n vijftien jaar in Frankrijk woonde, weer naar Nederland terugkeerde en met behulp van haar geschoolde zangtalent en een handvol synthesizers muziek ging maken. Dat is in een notendop haar biografie. Expressionisme in elektronische muziek, zo omschrijft ze zelf haar vorige album Orion Symphony. Voor Home gebruikte ze echter nadrukkelijk haar stem in het Engels en Duits, maar vreemd genoeg niet in het Frans. De opening is een variant op Kate Bush die zichzelf op toetsen begeleidt, dan gaat Kat verder in het Duits, waarbij een soort schoolse opsomming volgt in een gevarieerde toonzetting die mij soms wat aan de muziek op het album The Syrens (1983) van Ed van Otterdyke doet denken. Koortjes en belgeluiden completeren de begeleiding. Een vioolsample speelt de hoofdrol in het volgende stukje dat in de categorie new age valt. Vervolgens wederom een eenvoudige Duitstalige tekst in tal van toonaarden. Beautiful Day is wat scheller gezongen en is een enigszins romantisch synthipopliedje. Een tikkeltje weemoedig klinken Reiten, Reiten, Reiten en vooral Solitude met een zwaarmoedige celloachtige sample als toonaangevend instrument. Het new age karakter van The Sun Is Rising wordt door de meerstemmige zang wat teniet gedaan, maar dat wordt hersteld als de altviool en de cello de melodieën gaan vertolken; dat wordt dan weer gevolgd door zang en in meditatieve stijl afgesloten met onder meer klarinet. Het laatste stuk heet Right From The Start, een wat statig nummer met veel wisselingen tussen majeur- en mineurklanken.
Muziek is een zeer persoonlijk beleven en smaken verschillen en met die gedachten heb ik dit album met respect beluisterd. Vrolijk word ik er echter niet van als dat al de bedoeling was. Ik ben meer gecharmeerd van de toonzetting van de composities en de ‘close harmony zang’ dan van Henriëttes zangstem. Ook de boodschap van de teksten is mij niet geheel duidelijk; waarschijnlijk spreken de instrumentale werken mij gewoon meer aan. Qua productie en arrangementen zit er begrijpelijkerwijs tussen Kat - als min of meer amateur - en profs als Vangelis, Chris Franke en noem die andere coryfeeën maar op het nodige verschil. Via haar site zijn geluidsfragmenten te beluisteren, dus oordeelt u zelf.