Esoteric Recordings heeft weer eens een juweeltje uit 1969 ontdekt: Heaven & Hell van Harsh Reality uit Engeland bestaande uit Alan Greed (zang, orgel), Mark Griffiths (gitaar), Dave Jenkins (gitaar), Steve Miller (bas, zang) en Roger Swallow (drums). De band kreeg enige lokale bekendheid met de single Tobacco Ash Sunday, maar de enige muziek die deze band ooit aan het vinyl toevertrouwde, bleef lang obscuur en was een collector's item. Veel van dit soort bands bleken achteraf eendagsvliegen te zijn, hoewel sommige leden van Harsh Reality muzikaal actief zijn gebleven. Net als Spooky Tooth, de eerste bezetting van Deep Purple met Nick Semper en Rod Evans, en andere bands van eind jaren zestig, experimenteerde dit gezelschap met rock, rhythm & blues en pop, terwijl men ook de eerste schreden op het psychedelische pad zette. Na de bluesy opening en de langzame, door soul beïnvloede single Tobacco Ash Sunday, hoor je het akoestisch intermezzo Mary Roberta, gevolgd door het vinnige rocknummer Praying For Reprieve. De zang van Alan Greed heeft veel weg van Mike Harrison (Spooky Tooth). De titelsong komt voor wat betreft de samenzang en het gebruik van de 'twin guitars' in de buurt van de vroege Wishbone Ash. Na een wat flower powerachtig intermezzo volgt een uptempo track die de Merseybeat combineert met de vroege Deep Purple. Een aardige tempowisseling laat weer de blueskant horen. Een experimenteel tussendoortje leidt naar een van de sterkste nummers met progressieve trekjes: Melancholy Lady dat ook van Procol Harum afkomstig had kunnen zijn. Na onvervalste blues in Don't Shoot Me Down met heerlijk orgelwerk, volgt het rustige Girl Of My Dreams. Het laatste deel van Mary Roberta is opnieuw vrij experimenteel en wat psychedelisch. De bonustracks zijn mono-opnamen van vier van de dertien nummers van Heaven & Hell.
Dit album is een aardige 'vondst' van Esoteric Recordings. Verzamelaars van eind jaren zestigrock zouden dit album beslist moeten aanschaffen, want het doet niet onder voor de genoemde tijdgenoten!