Winter Ethereal is de tweede langspeler van gitarist Jim Matheos (Fates Warning) en John Arch, de voormalige zanger van Fates Warning (FW). Het album duurt ruim zeventig minuten en bevat een aantal tracks waarop ook nog andere voormalige FW-leden meespelen op bas en drums. Het ligt dan voor de hand dat de muziek erg veel lijkt op de oudere albums van FW. De muziek bevat tal van tempowisselingen, stijlvariaties, snerpende gitaarsolo’s en de magnifieke prestatie op vocaal gebied maken van dit album een hoogstandje in het genre. Naast de voormalige FW-leden doen er ook andere gastmuzikanten mee, waardoor het geluid op de diverse tracks meer variatie vertoont dan op het debuut Sympathetic Resonance (2011). De zware muziek is melodieus en tegelijkertijd gecompliceerd, omdat de melodielijnen weinig voor de hand liggen en naar mijn idee ook erg lastig zijn om te zingen, maar dat klusje klaart Arch zonder al te veel moeite. Zijn heldere, vrij hoge stem, zowel solo als tweestemmig, werkt zich moeiteloos door de uitdagende composities heen, terwijl er voldoende ruimte is voor solo’s en mooie, gedragen intermezzi. De teksten van Arch hebben ook inhoudelijk wat te vertellen en zijn daarom ook een uitstekende aanvulling op de wat minder toegankelijke muziek van Matheos. De gitaarmuren en de doordringende zanglijnen zijn soms wel wat vermoeiend, maar dat komt vooral door de symfonische bril waarmee ik dit type muziek ‘lees’. De laatste track klokt maar liefst ruim dertien minuten en is een voorbeeld van progrock zonder toetseninstrumenten. Winter Ethereal is een oerdegelijk album van hoog niveau in het progmetalgenre.