THE WICKED SYMPHONY

Toen Tobias Sammet in 1999 naast Edguy zijn nevenproject Avantasia begon, dacht hij dat het een eenmalig studioproject zou worden. Niets bleek minder waar en met de steun en inspiratie van producer Sascha Paeth (gitaar, bas, toetsen) kwam er in 2006 een ambitieus plan om een trilogie te maken. Het eerste deel, The Scarecrow (2008), was zeer succesvol. Nu zijn ook deel 2 en 3 uitgebracht met medewerking van grote namen als Eric Singer (Kiss), Felix Bohnke (Edguy), drummer Alex Holzwarth (Rhapsody) en een keur van zangers. Vooral Jorn Lande heeft een grote rol, maar daarnaast horen we ook Russell Allen (Symphony X), Bob Catley (Magnum), Oliver Hartmann (At Vance, die tevens sologitaar speelt, Michael Kiske (Helloween), Jon Oliva (Savatage, Jon Oliva's Pain), André Matos (Viper, Angra), Tim Owens (Judas Priest, Iced Earth), Cloudy Yang, Ralf Zdiarstek (Amitav) en Klaus Meine (Scorpions); voorwaar een zeer elitair gezelschap. Als je dan weet dat musici als Jens Johansson (Stratovarius), Henjo Richter (Gamma Ray) en Bruce Kulick (Grand Funk Railroad) met succes werden benaderd om solo's te verzorgen, dan is duidelijk dat Tobias Sammet niets aan het toeval overliet. Het resultaat is oerdegelijke metal, zo hier en daar met een progressief tintje en een orkestraal randje, zoals in de magistrale opening van The Wicked Symphony , die wel wat lijkt op de muziek van de film The Gladiator, terwijl een track als Black Wings uit de koker van Black Sabbath komt, hoewel de zang van Zdiarstek er iets heel anders van maakt. Het nummer bevat aangename bijdragen van organist Simom Oberender. Alle door Sammet gepende composities zijn goed en herkenbaar met pakkende refreintjes, aardige tussenstukjes en dito tempowisselingen. De nummers zijn vaak melodieuzer dan bij Edguy en de variëteit en de kwaliteit van de zangers maakt het geheel zeer de moeite waard. 

Conclusie: The Wicked Symphony, maar ook Angel Of Babylon (zie elders) zijn twee albums met puike metal: veel dubbele basdrums, sterke zang, flitsend gitaarwerk en zware orkestraties van Miro Rodenberg. De twee albums zijn ook samen in een luxe verpakking verkrijgbaar.