De Duitser Michael Cretu, het brein achter Enigma, heeft de nodige tijd genomen om te beslissen of hij zou moeten doorgaan met zijn project. Uiteindelijk heeft hij dertien jaar na zijn succesvolle eertse album MCMXC AD zijn muzikale reis te vervolgen met Voyageur. Hij zit inmiddels al 25 jaar in het vak en met dit nieuwe album levert hij zijn langste album tot dusver af, te weten 47 minuten. Met hier en daar wat gastzangers, onder wie zijn vrouw Sandra, kun je luisteren naar een fraai geproduceerd album met daarop elf popsongs met commerciële dansritmes in Look Of Today, Page Of Cups en Boom-Boom als ook prachtige symfonische passages in het intro van From East To West, Total Eclipse Of The Moon, In The Shadow-In The Light, The Piano en Following The Sun. Die passages zijn gelardeerd met elektronische percussie en zijn goed dansbaar. Alle stemmen, met name die van Cretu, zijn min of meer vervormd en galmen je speakers uit. De man doet verder alles zelf en weet daarmee de gevoelige snaren van veel, vooral jonge mensen te raken. Voyageur balanceert op het grensgebied van populaire disco en symfo en is naar mijn smaak zeker niet het minste album in dit genre. Het is het meest consistente album na het spraakmakende debuut van Enigma. Het artwork is weer zeer bijzonder. Alleen de plastic voorzijde is van een afbeelding voorzien; verder zit er alleen een inlegboekje onder de vrijwel transparante cd.