Het duo Stuart Stephens (zang, multi-instrumentalist) en Paul Powell (percussionist, programmeur) maakt samen al een jaar of vier muziek onder de naam Whitewater. Werden de eerste twee albums en een ep vrij kort na elkaar uitgebracht, voor dit album namen de heren ongeveer drie jaar de tijd. Universal Medium is dus hun derde album, waarop de muziek soms tegen ambient aanleunt, maar toch overwegend als zweverige progrock gekenschetst kan worden. Het album bevat lieflijke muziek, gedragen door ijle toetsenklanken, vaak simpele baslijnen, drums die overduidelijk uit de digitale koker komen en melodielijnen die óf worden gezongen óf door de gitaar worden verklankt. Het duo haalt Pink Floyd en Supertramp aan als inspiratiebronnen, maar de muziek lijkt wat mij betreft meer op het ietwat psychedelische, oudere werk van Porcupine Tree. De negen tracks zijn samen goed voor ruim een uur relaxte symfo. Het geluid van de drums vind ik persoonlijk erg irritant; het doet afbreuk aan de op zich best aardige muziek. De zang van Stephens is een tikkeltje dreinerig, maar zeker niet storend. Als gastzanger schreef Mike Kershaw de teksten voor twee tracks en die zingt hij ook zelf. Zijn stem is wat dieper en past in mijn beleving beter bij de wat melancholieke muziek van Whitewater. De laatste, lange track ontbeert spanning waardoor je het geen echte epic kunt noemen. Het kabbelt allemaal wat rustig voort; wel mooi, maar zonder spectaculaire hoogstandjes.