THEATER OF DIMENSIONS

Het Duitse Xandria heeft alweer enige tijd de Nederlandse (mezzo)sopraan Dianne van Giersbergen in de gelederen en dat lijkt een goede zet geweest te zijn. In het recente verleden werkte de band zo’n 150 shows af in veel landen en men deed daarbij goede zaken voor wat betreft de naamsbekendheid. Het nieuwe album Theater Of Dimensions telt dertien nieuwe composities waarvan de laatste, de gelijknamige epic, de indrukwekkendste is. De muziek is, hoewel theatraal, niet vernieuwend. Integendeel. Veel fragmenten, zoals de koortjes en de orkestraties zijn herkenbaar van bands als Rhapsody (Of Fire) en Epica, terwijl sommige stukjes ook aan Ayreon doen denken. Dianne zingt ook ‘gewoon’, zoals in Dark Night Of The Soul, maar ze grijpt weer snel naar haar sopraanstem, net als Tarja Turunen (ex-Nightwish). Er is veel aandacht besteed aan de details en doordat er diverse gastvocalisten bijdragen leveren, is er voldoende variatie. Een track als Ship Of Doom neigt sterk naar Therion, Célli heeft overduidelijk invloeden uit de volksmuziek; het is een soort heavy metalversie van Blackmore’s Night. Bij Song For Sorrow And Woe moest ik sterk aan het ‘oude’ Nightwish denken. Ook in de slottrack zitten tal van déjà vu-momenten; Xandria treedt hier in de voetsporen van Nightwish ten tijde van het album Imaginaerum (2011). Het 75 minuten klokkende Theater Of Dimensions krijgt geen oorkonde voor originaliteit, maar wel een vette voldoende voor de uitvoering!