STRONGER THAN EVER

Drummer Aquiles Priester (ex-Angra) is de enige grote naam in Hangar, een voor mij volstrekt onbekend kwintet uit Brazilië. Fabelachtig kunnen drummen is echter geen garantie dat je ook een overtuigend album kunt produceren. Als liefhebber van progressieve muziek beschouw ik Stronger Than Ever dan ook als een schoolvoorbeeld van een gezelschap van goede muzikanten dat desondanks niet in staat is om een puik album af te leveren. Zanger Pedro Campos moet continu forceren om een onnatuurlijk, zwaar stemgeluid te creëren en de orkestraties van toetsenman Fabio Laguna klinken me te lichtvoetig en niet passend bij deze overwegend in hoog tempo gespeelde bombastische powermetal. Gitarist Cristiano Wortmann is zonder meer een snarenvirtuoos en bassist Nando Mello speelt uitstekend, maar tegelijkertijd nogal bescheiden. Noch de zang, noch de composities spreken mij erg aan en het vrijwel onophoudelijke geratel van de dubbele basdrums zullen menig progliefhebber snel doen afhaken. Natuurlijk zijn er wel positieve punten te noemen. Naast het indrukwekkende drumspel is het vinnige duet tussen gitaar en toetsen in Beauty In Disrepair bijzonder aardig. De ‘bijna ballad’ We Keep Running The Course en zeker de mooie, rustige opening van A Letter From 1997 is vloeiend en melodieus, terwijl Campos in het tweede deel laat horen hoe mooi zijn zang kan klinken als hij zijn stem niet forceert. Datzelfde geldt overigens ook voor de ingetogen meezinger Just Like Heaven. Deze laatste track wordt ten slotte ook nog in een semi-akoestische versie uitgevoerd. Het laatste deel van het album is nadrukkelijk beter dan het eerste, maar het niveau van Angra wordt in de verste verte niet benaderd.