STORIES, SONGS & SYMPHONIES (1975), heruitgave

The Symphonic Rock Orchestra Wallenstein, zoals de band zichzelf op dit vierde album uit 1975 noemt, behoort tot de vele Duitse bands die in de jaren zeventig actief waren. Grondlegger, tekstschrijver en componist voor Stories, Songs & Symphonies is Jürgen Dollase, een klassiek opgeleide toetsenist die vandaag de dag bekendheid geniet als journalist en gastronomiecriticus. Naast Dollase bestond de band toentertijd uit gitarist Bill Barone, een Amerikaanse jongen die op zijn negentiende zijn ouderlijk huis verliet en naar Europa kwam, de later van Ashra en Klaus Schulze bekend geworden drummer Harald Grosskopf, de ook als soloartiest bekend geworden bassist-percussionist Jürgen Pluta en violist Joachim Reicher. De viool herinnert aan de tijdgenoten van Kansas, maar een track als The Banner had ook van Kayak uit dezelfde periode afkomstig kunnen zijn. De stem van Dollase, die heel acceptabel Engels zingt, is niet spectaculair maar rustig en beheerst. De vijf stukken zijn mede beïnvloed door klassieke muziek, zeker in het laatste nummer Sympathy For Béla Bartók. Klaarblijkelijk heeft Kerry Livgren (Kansas) in dezelfde vijver gevist, want er zijn grote overeenkomsten met een track als Journey From Mariabronn van het gelijknamige debuutalbum van Kansas uit 1974. Wallenstein ging zoals veel Duitse band later meer richting poprock, een genre dat voor de lezers van deze website minder of niet interessant is. De band hield het in 1982 voor gezien. Juist vanwege de symfonische en vriendelijke muziek, vind ik Stories, Songs & Symphonies het meest aansprekende album van deze Duitse formatie.