De jaren zeventig waren gouden jaren voor de progressieve rockmuziek! Het veelvuldig gebruik van de Mellotron, de opkomst van synthesizers en de ongebreidelde creativiteit van veel jonge artiesten, zorgden voor een overvloed aan prachtige muziek. Naast de blijvers, zoals Yes, Pink Floyd en Genesis, waren er ook veel korte carrières van bands die slechts één album uitbrachten. Zo’n band was Spring met Pat Moran (zang, Mellotron), Ray Martinez (sologitaar, Mellotron, twaalfsnarige gitaar), Adrian Maloney (bas), Pick Withers (drums, klokkenspel, later in Dire Straits) en Kips Brown (piano, orgel, Mellotron). Met de drie toetsenisten in de band kan het niet anders of het gelijknamige album moet wel klinken als heerlijke ‘vintage prog’ in optima forma. De wat rauwe, maar zeker niet slechte zangstem van Moran is bepalend voor de indruk die Spring achterlaat. De composities zijn origineel en zeker van hetzelfde niveau als de grote bands uit die tijd, waarbij je zou kunnen denken aan The Moody Blues, Uriah Heep en vooral Genesis ten tijde van Trespass (1971). Deze fraaie heruitgave is een digipack met drie bonustracks, waardoor het album met totaal elf tracks een respectabele lengte krijgt van ruim 57 minuten. De muziek heeft zo nu en dan een licht psychedelische inslag en de vele instrumentale passages maken deze schijf bovengemiddeld interessant, zelfs als de zang je niet zou liggen. De geluidskwaliteit is, gelet op het jaar (1971) waarin het is opgenomen, eigenlijk gewoon goed te noemen. De band zal beslist geen al te groot budget tot zijn beschikking hebben gehad. Spring is weer een interessante heruitgave van het label Repertoire dat al veel mooie albums in zijn catalogus heeft!