Steeds weer duiken er interessante albums op uit de vroege periode van de rockmuziek. Met een bezetting als die van Hard Meat, een trio met bas, gitaar en drums, kun je je voorstellen dat van echte prog, laat staan symfo nog geen sprake is. Wel hebben de broers Mick Doland (gitaren, zang) en Steve Doland (bas) met drummer Mick Carless muziek gecomponeerd en gespeeld die geen doorsnee popmuziek is. Psychedelische invloeden en zeker ook wat elementen uit de blues, maken dat de langere tracks zeker behoren tot een proto-progressieve muziekstijl. Aan het drummen van Carless is te horen waarom hij begin jaren zeventig de mogelijke vervanger van Bill Bruford bij Yes had kunnen zijn. De covers van The Beatles (Rain) en Bob Dylan (Most Likely You’ll Go Your Way, I’ll Go Mine) verraden echter de invloed van de jarenzestigpop. Als ik dit trio met andere bands zou moeten vergelijken, zou ik namen noemen als Cream en The Yardbirds. De composities ademen een sterke drang om anders en origineel te klinken en de muzikale potentie van dit trio is helaas destijds onderschat. Het is daarom erg nuttig dat dit stuk muziekgeschiedenis, bestaande uit twee studioalbums plus een derde album met onuitgebracht ouder materiaal, nu beschikbaar is voor de liefhebber!