MENNO VON BRUCKEN FOCK

SOUNDS LIKE SWISS (1973), live

Artiest / Band: 
NEKTAR (2021)
NEKTAR - SOUNDS LIKE SWISS

Zo nu en dan komt er nog een al lang verloren gewaand concert boven water, zoals dat van Nektar. Het betreft een concert uit Lausanne, Zwitserland, waarvan de opnamen dateren uit mei 1973. Daarnaast biedt Sounds Like Swiss zelfs een concert van een uur op dvd uit het Zwitserse televisieprogramma Kaléidospop, maar wel in zwart-wit. Genieten dus voor liefhebbers van jarenzeventigprog, waartoe ik mezelf ook reken. Deze ‘soundboardopnamen’ zijn heel redelijk van kwaliteit en laten de band horen vlak na het uitbrengen van het derde album …Sounds Like This (1973). Eigenlijk was dit zo’n beetje de meest innovatieve periode van het kwartet Roye Albrighton (zang, gitaar), Allan Freeman (zang, toetsen), Derek Moore (zang, bas) en Ron Howden (zang, drums). Er is een behoorlijk aantal live-cd’s van Nektar in omloop, maar bij mijn weten is dit dubbelalbum van een eerdere datum dan de beschikbare live-cd’s. De drie eerste lp’s zijn goed vertegenwoordigd: de band opent met ruim 22 minuten van het debuutalbum Journey To The Centre Of The Eye (1971), vervolgens A Day In The Life Of A Preacher, de epic van …Sounds Like This en daarna  kant 2 van A Tab In The Ocean (1972). Na de pauze - voor het publiek, gelukkig niet voor de luisteraar - vervolgt de band met de single Let It Grow en speelt daarna nog een aantal nummers van … Sounds LikeThis. De authentieke opnamen bevatten geen overdubs en dus is er een minder prominente rol voor de gitaren van Albrighton en je hoort helaas nog geen synthesizers, maar voornamelijk orgel. Wel is goed te horen dat de samenzang tussen Albrighton en Moore goed op orde is, maar de leadzang schiet nog wel eens te kort in de hogere regionen. Zeker in de jaren zeventig was de zang bij progrockbands meestal niet het sterkste punt. Instrumentaal daarentegen stond de muziek bol van originele wendingen en prachtige solo’s. Dat Albrighton in die periode buitengewoon goed gitaar kon spelen, vergelijkbaar met Steve Hillage, is ook niet te missen maar de techniek was destijds klaarblijkelijk onvoldoende beschikbaar om heel snel met pedalen te kunnen schakelen, waardoor Freemans orgel soms de gitaarpartijen van het studioalbum moest overnemen. Desondanks is hier een authentieke progband te horen met een verzameling unieke opnamen die iedere progliefhebber uit die jaren zal aanspreken. De verpakking van Sounds Like Swiss bestaat uit een mooie digipack en het boekje wordt verrijkt met commentaren van medeoprichter bassist Derek ‘Mo’ Moore en het vijfde Nektar-lid, lichtshowspecialist Mick Brockett.