SILVERTHORN

De eerste klanken van Silverthorn, het tiende sudioalbum van Kamelot, zetten je direct op het verkeerde been, omdat je denkt dat je een album van Epica hebt opgezet. Afgezien van de relatie tussen toetsenist Oliver Palotai en zangeres Simone Simons, is er echter een meer voor de hand liggende connectie, namelijk die van The Gate Studio van Sascha Paeth en de zijnen. Na het symfonische, orkestrale openingsstukje knalt de band er snoeihard in met pittige riffs en een forse dosis dubbele basdrums. Je kunt genieten van onvervalste, symfonische metal doorspekt met progressieve trekjes. De vele rustpuntjes, de instrumentale hoogstandjes - zoals het duet tussen Palotai en Thomas Youngblood in Ashes To Ashes - de nodige tempowisselingen en de uitgekiende orkestraties maken het album weliswaar heavy, maar zeer gevarieerd. De nieuwe zanger, die we kennen van het puike album The Great Escape (2010) van Seventh Wonder, heet Tommy Karevik. De Zweed zingt gemakkelijk en kan krachtig, lieflijk, hoog en diep zingen. Hij is een van de betere vocalisten in het metalcircuit en daarvan profiteert Kamelot absoluut. De ballad Song For Jolee is ontroerend mooi, vooral ook omdat de tekst handelt over een jong meisje dat sterft in de armen van haar tweelingbroers. Schuldgevoel, wanhoop en de zoektocht naar de waarheid worden verklankt met ondersteuning van enkele gastzangers, koortjes en krachtige, bombastische en melodieuze muziek. Imposante stijlwisselingen hoef je niet te verwachten, maar met een meer prominente rol voor Palotai is het symfonische karakter van Kamelot zeker niet minder geworden. De twaalf songs klokken samen krap 54 minuten, maar er komt ook een versie uit met een bonus-cd, waarop vooral de instrumentale versies van het album staan. Het langste nummer is het uit drie delen opgebouwde Prodigal Son, dat begint met een stukje Karevik plus kerkorgel dat zo lijkt te zijn weggeplukt uit een kerkdienst. Vervolgens een koortje ter ondersteuning en dan Karevik begeleidt door akoestische gitaar. Langzaam wordt de muziek opgebouwd met de andere bandleden en laat Youngblood horen een imposant stukje gitaar te kunnen spelen. Tussendoor hoor je ter afwisseling het wat hardere werk. Het slot is een sereen orkestraal werkje verrijkt met een ijle vrouwenstem en een koortje, waarna de piano en vervolgens de viool het laatste muzikale woord hebben. Silverthorn is een knap werkstuk van Youngblood, Palotai, Karevik, Casey Grillo en Sean Tibbetts!