Misschien was het de titel Seeds Of Change die mij intrigeerde, zo heet immers het debuutalbum van Kerry Livgren (Kansas) ook en op basis van enkele noten dacht ik een interessant album in handen te hebben. Dat werd toch wel enigszins een teleurstelling. De vrij stevige, instrumentale muziek van Syberia, een gezelschap uit Barcelona, is namelijk vrij brijig, zonder zang en zonder een duidelijk leidend instrument dat de melodieën speelt. Het album bevat gitaar-georiënteerde rockmuziek met enkele fraaie rustpuntjes, zoals de tracks Beirut en het wel heel fluisterende korte stukje Buried Idol. De muziek van Syberia vertoont veel gelijkenis met die van landgenoten Toundra uit Madrid, maar is iets minder heavy, al komt het titelnummer wel heel dicht in de buurt. Ook een act als Mogwai zou als referentie kunnen dienen. Progressief kun je het geluid van deze band eigenlijk niet noemen behoudens de negende en laatste track Shigir. Het is het meest gevarieerde stuk muziek dat tegen het oudere werk van Anathema aanschurkt, maar dan wel de minder heftige stukken. Seeds Of Change is voor een select publiek binnen onze prog-gelederen. Het album klokt zo’n 53 minuten.