De derde telg uit de nieuwe serie remasters van Uriah Heep is het legendarische tweede album Salisbury (1971) met de hits Bird Of Prey en Lady In Black plus de titeltrack van ruim zestien minuten. Het langzame met kopstem gezongen The Park had qua sfeer ook een nummer van Genesis kunnen zijn op het album Tresspass (1970). Time To Live is een sterke hardrocksong gestuurd door Ken Hensley’s Hammond en qua stijl vergelijkbaar met Deep Purple en Spooky Tooth. In High Priestess zingt David Byron op een andere manier en is Hensley slidegitarist. Het titelstuk is verrijkt met een echt orkest, wat voor die tijd zeker niet gebruikelijk was. Het is een oer-progressief stuk waarop vooral het orgel van Hensley veel ruimte krijgt om te excelleren. Naast de alternatieve opnamen van de albumtracks vind je op cd2 de B-kant van de single Lady In Black en het prachtige, sfeervolle Here Am I met de voor Uriah Heep karakteristieke, meerstemmige koortjes en een tweede uptempo deel dat meer richting Led Zeppelin met twin-guitars gaat. Ook deze track was van Hensley die in die periode zijn creatieve piek had. De liveversie van Salisbury bevat een niet helemaal zuiver gitaargeluid, maar de solo’s van Hensley en Mick Box doen het orkest vergeten. Een Uriah Heep-klassieker in een schitterende versie.