SACRED BLOOD "DIVINE" LIES

De Britse melodieuze rocklegende Magnum gaat maar door. Aan de energie van componist Tony Clarkin lijkt geen eind te komen. Op Sacred Blood “Divine” Lies prijken tien nieuwe songs en het album is gestoken in een fraaie cover ontworpen door Rodney Matthews. Bob Catley heeft bijna een wandelstok nodig om zijn zangstem overeind te houden, maar dankzij goed productiewerk en veel samenzang lukt dat nog steeds heel aardig. De bezetting is ongewijzigd, de songs zijn niet vernieuwend en een echte klapper staat er naar mijn smaak niet op. Wel staan er enkele goede nummers op en gelukkig geen ‘opvullertjes’. Zo heeft het rustig beginnende Gypsy Queen een lekkere dreun, kun je heerlijk meerocken op Princess In Rags − een nummer dat veel weg heeft van How Far Jerusalem − en Your Dreams Won’t Die is een juweel van een tranentrekker. Diverse fraaie intermezzi en orkestraties zorgen ervoor dat de muziek hier en daar tegen progrock aan schurkt, maar het merendeel behoort tot het pomprockgenre, maar dan gelukkig wel van de goede soort. De herkenbaarheid van het geluid is een mogelijke valkuil en het feit dat één componist alle nummers schrijft is imposant, maar heeft het gevaar in zich van waar-heb-ik-dit-eerder-gehoord? Toch heb ik meer respect voor bands die geregeld nieuw werk uitbrengen dan bands die zich beperken tot het spelen van ‘ouwe meuk’. Wat dat betreft dus een diepe buiging voor deze eind-zestigers!