MENNO VON BRUCKEN FOCK

RISING FROM ASHES

Artiest / Band: 
SILENT FORCE (2013)
SILENT FORCE

De Duitse melodic metalband Silent Force is terug van weggeweest, maar klinkt op deze nieuwe schijf allerminst ‘silent’. Direct al na de opening gaat de band onder leiding van gitarist Alex Beyrodt er flink tegenaan. Met zanger van het eerste uur Michael Bormann en toetsenist Alessandro Del Vecchio in de gelederen, presenteert Beyrodt tien composities − elf op de ‘limited edition’ − die erin gaan als koek. Er is weliswaar niets nieuws onder de zon, maar de composities zijn voorzien van pakkende refreintjes, het gitaarspel is virtuoos en de arrangementen zijn uitstekend en compleet. De pompende bas is mijns inziens toch karakteristiek voor dit genre dat nu eenmaal om gitaren, orkestraties en smeuïge koortjes draait. De stem van Bormann is een mix van die van Joe Lynn Turner (ex-Rainbow), Joe Elliot (Def Leppard) en Biff Byford (Saxon) en past meer bij deze vorm van muziek dan de te gepolijste stem van D.C. Cooper, die zijn enorme bereik bij Silent Force nooit heeft kunnen of mogen etaleren. De Duitsers grossieren in melodic metal bands, zoals Brainstorm, Edguy, Mob Rules, At Vance en Freedom Call, om er maar eens enkele te noemen. Als referenties zouden Rainbow, Def Leppard, Gotthard en Avantasia kunnen dienen. Qua teksten heeft Silent Force geen diepzinnige boodschappen, maar de rijkelijk met toetsen gelardeerde muziek staat als een huis − veel meer dan bij de genoemde referenties. De productie is helder en vet waar het vet moet zijn en op de mix en de mastering van Joachim Köhler (o.m. Avantasie, Primal Fear) is ook niets aan te merken. In mijn beleving levert Silent Force na zeven jaar zijn beste album tot nu toe af.