Sommige lezers zullen het Poolse sextet Naamah nog kennen van de tournee met The Gathering in 2003. De band heeft zijn oorsprong omstreeks 1996 in een middelbare school in Warschau. Na diverse bezettings- en stijlwisselingen hebben zangeres Ania Panasz, gitarist Adam Kaliszewski, toetsenist Adam Szewczyk, gitarist Mikolaj Szalkowski, drummer Krzysztov Szalkowski en bassist Marcin Stasiak de inspiratie en de vrijheid gevonden om het derde album Resensement op te nemen, waarop zeer uiteenlopende stijlen te horen zijn. De uitersten zijn het symfonische, bijna ambient getinte stuk Daydream, Part Two , het intro van Daydream Part One met veel keyboards, en het zeer gevarieerde Alright met rock - zelfs het loopje van Black Night (Deep Purple) - een jazzy orgel en heavy metalinvloeden. De overige nummers vallen grotendeels onder de noemer progmetal met dien verstande dat vooral de toetsen voor veel variatie zorgen. De heren muzikanten leveren op toetsen, drums en bas ruim bovengemiddelde prestaties. De zang van Ania is niet slecht, maar is niet mijn persoonlijke smaak. In de rustige, lieflijke passages is ze prima, maar bij het steviger werk is haar stem me te schel. Ze heeft bovendien een duidelijk Pools accent in haar Engels. De productie vind ik niet geweldig: veel echo’s in de zang, waardoor die snel brijig wordt en wat oubollige gitaar- en drumgeluiden. Toetsen en bas daarentegen, klinken wel weer heel redelijk. Aan de andere kant heeft dat ouderwetse geluid ook wel zijn charme, maar in het grote moderne aanbod uit West-Europa en Zuid- en Noord-Amerika valt zo’n product dan toch een beetje in het niet. De pittiger stukken doen denken aan het Nederlandse Autumn.
Inclusief de bonustracks - een track met Poolse zang en een mooi, rustig jazzy nummer met Ania begeleid door piano - duurt deze schijf bijna 65 minuten. Talent hebben deze Polen genoeg, maar er moet nog wel het nodige worden bijgeschaafd, vooral productietechnisch!