MENNO VON BRUCKEN FOCK

Reinvention

Artiest / Band: 
GRYPHON (2018)
GRYPHON - REINVENTION

Ruim veertig jaar na hun laatste album Treason (1977) is Gryphon met Reinvention terug van weg geweest met drie oerleden, te weten David Oberle (zang, drums), Graeme Taylor (gitaar) en wellicht de belangrijkste man met de wilde haardos Brian Gulland (blaasinstrumenten, toetsen). Toegevoegd zijn de door de wol geverfde violist Graham Preskett, fluitist Andy Findon en de veelzijdige bassist Rory McFarlane. De muziek, die altijd al moeilijk in een hokje te plaatsen was, is een vreemde en tegelijkertijd volstrekt unieke mix van klassiek, folk en middeleeuws. Gelukkig zijn er ook progressieve stukjes te horen, zoals in Rhubarb Crumhorn en een passage in The Euphrates Connection die nadrukkelijk aan het album Red Queen To Gryphon Three (1974) doen denken. Ook in de epic Haddocks’ Eyes zit een swingende passage ter afwisseling van het duidelijk Monty Python-achtige liedjesgedeelte. Het brede scala van stijlen wordt door de heren op uitermate kundige wijze uitgevoerd. Daarbij maken ze gebruik van zo’n slordige veertig instrumenten waarmee men het roemruchte Gentle Giant naar de kroon steekt. Zowel instrumentaal als vocaal en gelet op de songtitels en -teksten is de invloed van Monty Python’s Flying Circus wat mij betreft evident. De onvervalste Britse humor druipt er hier en daar van af. De vocale en soms wel erg theatrale uitstapjes zijn niet allemaal even gelukkig gekozen, vind ik, maar de muziek van dit sextet is zo knap en intrigerend dat je niet anders kunt dan geboeid en ademloos luisteren naar ruim een uur muzikaal amusement. Tijdens de eerste luisterbeurten was ik wat teleurgesteld, omdat ik gehoopt had op een meer progressief of symfonisch album van Gryphon. Ik realiseerde me dat de muziek van de band eigenlijk altijd al veel meer folkinvloeden bevatte en langzaam maar zeker drong de kwaliteit van het gebodene tot me door. Als er één band in het huidige tijdsgewricht ooit progressief genoemd zou mogen worden, dan zou dat Gryphon moeten zijn ook al klinkt de muziek niet wezenlijk anders dan veertig jaar geleden: retro en progressief tegelijk. Je hoort fragmentjes uit Butterfly Ball, Jethro Tull (A Passion Play) en het al genoemde Monty Python. Ze vormen de kersjes op de taart die geen ander gezelschap dan Gryphon had kunnen bakken. Op 1 december 2018 waren de heren weer eens te zien op een Nederlands podium en wel in Roots aan de Zaan in Zaandam.