PYRE OF DREAMS

Het is inmiddels zes jaar geleden dat Opposition (2001), het laatste album van de Amerikaanse band Persephone's Dream, uitkwam. Het heeft kennelijk even geduurd voordat Rowen Poole (gitaar, toetsen, composities) inspiratie had voor Pyre Of Dreams. Met Colleen Gray en Heidi Engel, de twee nieuwe zangeressen, en een proces van ruim drie jaar is het resultaat verrassend in positieve zin. Het onnavolgbare, mysterieuze element in de muziek is weliswaar niet verdwenen, maar de composities zijn een stuk toegankelijker geworden. Instrumentaal verstaan de heren Poole, John Tallent (percussie), John Lally (bas), James Waugaman (toetsen) en Steven Hogue (drums) hun vak en de nieuwe zangstemmen doen het uitstekend. OpenerThernody doet stijltechnisch denken aan een rustige Enchant, terwijl de tweede track Synesthesia meer spacerockinvloeden bevat. Dat is niet vreemd gezien Pooles warme belangstelling voor astronomie en het feit dat hij Ed Wynne (Ozric Tentacles) als een van zijn voorbeelden noemt. De geest van Ozric Tentacles waart ook rond in Nightfall. In het lange uit meer delen opgebouwde Temple In Time is DC Cooper een welkome gastzanger evenals op het sluitstuk van dit ruim 71 minuten klokkende album. Naast de herkenbare, progressieve elementen, zoals orgel, tempowisselingen en mooie instrumentale passages, zijn de spacey uitstapjes toch de smaakmakers. De milde, donkere metal is op mystieke wijze doorheen de niet al te eenvoudige muziek gevlochten.

Pyre Of Dreams is wellicht geen album dat iedereen zal bekoren, maar wel een cd die je een eerlijke kans moet geven als je een progliefhebber bent met een avontuurlijke geest!