POINT OF KNOW RETURN LIVE & BEYOND

Terwijl The Absence Of Presence, het laatste studioalbum van Kansas, wat langer op zich liet wachten dan de bedoeling was, vrees ik dat een opvolger ook nog wel even zal duren. Gitarist Zak Rizvi, die compositorisch een belangrijke schakel vormt in de nieuwe formatie is namelijk opgestapt. Om die reden en omdat er voorlopig nog geen optredens mogelijk zijn door de covid-19 pandemie, ligt het voor de hand om de ontstane lacune op te vullen met een livealbum. En wat voor een livealbum! Point Of Know Return, de meest succesvolle plaat van de band uit 1977, wordt in zijn geheel gespeeld en aangevuld met enkele onvermijdelijke klassiekers, zoals Song For America en The Wall, maar ook met een aantal aardige verrassingen. Ik kreeg kippenvel bij de nummers die nog niet eerder op een liveregistratie verschenen, zoals Two Cents Worth (Masque, 1975), Musicatto en Taking In The View (Power, 1986), People Of The South Wind (Monolith, 1979), Cold Grey Morning (Freaks Of Nature, 1995) en Refugee (The Prelude Implicit, 2016). Wel heeft Kansas eindelijk een Europese tournee gepland in het najaar van 2022 met een waarschijnlijk grotendeels vergelijkbare setlist, maar dan zijn we alweer anderhalf jaar verder, dus hierbij alvast een voorproefje. Deze opnamen werden gemaakt bij liveshows in de Verenigde Staten tijdens de Point Of Know Return tournee in 2019 en 2020, nog voordat het laatste album The Absence Of Presence uitkwam. Zanger Ronnie Platt stelt dat er van tien albums songs worden vertolkt, maar ik tel er negen. De periode met John Elefante komt niet aan bod, de albums Audio-Visions (1980), In The Spirit Of Things (1988) en Somewhere To Elsewhere (2000) evenmin. De opbouw van de setlist is voor wat betreft het slot wat vreemd, want terwijl Carry On Wayward Son wordt aangekondigd als toegift, volgen daarna nog drie relatief ingetogen nummers, waardoor een climax achterwege blijft. Toch is dit dubbelalbum een formidabel livedocument, spijtig genoeg zonder dvd. De geluidskwaliteit is buitengewoon goed en de subtiele verschillen tussen de huidige band en de originele opnamen komen verbluffend goed tot hun recht. Ik durf gerust te zeggen dat deze heren op geen enkele positie minder scoren dan de leden van de originele bezetting! De toevoeging van toetsenist Tom Brislin betekent een duidelijke verbetering ten opzichte van David Manion en de bijdrage van Zak Rizvi maakt een enorm verschil ten opzichte van de vijfmansformatie die zo lang heeft bestaan in dit millennium. Ik hoop echt dat de heren een vervanger zullen vinden voor Rizvi, want niet alleen voegde die extra gitaar wat toe, maar ook zijn composities vormden immers de basis voor de wederopstanding van de band in de studio. Slechts één bescheiden concert staat er in Nederland gepland en wel in Carré op 11 oktober 2022 en evenzo ook slechts één in België op 23 oktober in het Cirque Royale te Brussel. Fans die daar niet heen kunnen, zullen moeten uitwijken naar onze oosterburen, want in Duitsland speelt de band minstens zes keer.