THE ORBIT OF DREAMS (NL+E)

Het Poolse duo Spacelab bestaat uit synthesizerspelers Sebastan Bachlinski en Jacek Klukowski. Op de website van het platenlabel staan louter Poolse teksten en aangezien mijn Pools niet meer is wat het ooit was... De muziek is er echter niet minder om. The Orbit Of Dreams bevat goed klinkende en ook goed geproduceerde melodieuze elektronische muziek (EM), vastgelegd in twaalf tracks met een totale tijdsduur van ruim 76 minuten. Er is sprake van Invloeden van het Tangerine Dream van de late jaren tachtig en beginjaren negentig: vloeiende melodielijnen, subtiele en niet overheersende begeleiding door de drumcomputer, mooie, vloeiende solo’s en ook nog eens prettige sequences. Verder is het album vrij van vervelende buitenaardse geluiden of stemmen door vocoders. Hier en daar hoor je in de melodielijnen zelfs de invloed van het roemruchte Alan Parsons Project, zoals in Looking For Extensure. Ook de stijl van Jean-Michel Jarre is terug te horen in een track als Astrotracker. Een kloon van genoemde artiesten is Spacelab zeker niet. De aansprekende melodietjes zorgen voor een prettig gevoel van enige herkenning, maar zijn tegelijkertijd ook duidelijk nét even anders. Zo mag Spacelab van mij nog veel cd's maken!

ENGLISH:

The Polish duo Spacelab consists of synhesizer players Sebastian Bachlinski and Jacek Klukowski. All texts on the label’s website are in the Polish language, so a bit beyond my capacities. There’s nothing wrong with the music, though. In fact, we’re talking about 76 minutes of well-sounding and consequently well-produced melodic electroni music (EM), divided into twelve tracks. Some late eighties and early nineties influences of Tangerine Dream can be heard like flowing melodies, accompanied by a good but modest drum computer and nice, fluid solos and some very good sequencers to top it all off. Fortunately there are no annoying alien sounds and barely any voices or vocoders. As far as the melody lines are concerned there are some influences of The Alan Parsons Project as well, like for example in Looking For Extensure. Yet another influence is Jean-Michel Jarre in a track like Astrotracker. In spite of all this, Spacelab is definitely no clone of any of these aforementioned artists. The accessible melodies conjure up a pleasant sensation of recognition, but still have a new edge to them. Let’s keep the albums like this coming!