De druk op zangeres Amy Lee en gitarist Terry Balsamo was behoorlijk groot om een nieuw album van Evanescence uit te brengen dat een waardige opvolger van het spektakelstuk Fallen (2003) zou moeten worden. Naar mijn smaak is dat slechts gedeeltelijk gelukt, want de sfeervole stukken zijn weliswaar aardig, maar niet bijster origineel. De beloofde ‘stunning vocals’ hoor ik alleen in de rustigere stukken, want in de pittiger nummers klinkt Lee’s stem erg dreinerig en geforceerd. Een prachtige website, een mooi digipack, overduidelijk veel geld om een goede show op poten te zetten en een uitgekiende marketing maken dat Evanescence mogelijk in eigen land (VS) al platinum kan oogsten. De eerste nummers imponeren echter wel degelijk, vooral het rijk georkestreerde Lithium pakt behoorlijk uit. Daarna bekruipt me sterk het gevoel dat ik het allemaal al eens eerder gehoord heb. Dezelfde trucs worden steeds van stal gehaald en als ik zonder chauvinisme luister naar de Nederlandse bands Within Temptation, After Forever, Epica en niet te vergeten Stream Of Passion dan denk ik, dat wij hier aardig verwend zijn. Natuurlijk zit het allemaal prima in elkaar met de hulp van producer Dave Fortman, de man die ook verantwoordelijk was voor de produktie van Fallen. Het toegevoegde koor op Lacrimosa is mooi, bombastisch en theatraal, terwijl het echte orkest het ook smaakvol doet. Het sluitstuk Good Enough is een heerlijke tranentrekker.