De heren-op-leeftijd van Deep Purple toerden jarenlang, maar nu ligt eindelijk het nieuwe studioalbum Now What?! in de winkels, de opvolger van het acht jaar geleden uitgebrachte en zeker niet onaardige Rapture Of The Deep. Op de editie met de bonus-dvd vertellen de bandleden waarom ze na acht jaar toch weer de kriebels kregen om de studio in te gaan. De kern van het verhaal: ze vinden dat nieuw materiaal de liveshows aantrekkelijker maakt. De composities op dit album zijn grotendeels ontstaan uit jams en de muziek is deels live opgenomen in de studio onder leiding van niemand minder dan Bob Ezrin, bekend van onder meer Pink Floyd. Het album opent met de bas van Roger Glover die wordt aangevuld met de toetsen van Don Airey en de gitaar van Steve Morse. Dan volgen een aantal prima Purple-songs die qua enthousiasme doen denken aan Purpendicular (1996) gemixt met Machine Head (1972). Het album klinkt fris en Airey laat horen dat hij kan spelen. Soms klinkt hij als wijlen Jon Lord, dan weer als Keith Emerson met zelfs een vervormde synth op Weirdistan en een mooie klassieke opening in Out Of Hand. De band wisselt uptempo stukken af met wat langzamere songs. Morse en Airey spelen virtuoos, geëngageerd en het ritmetandem Roger Glover-Ian Paice hoef je al jaren niets meer uit te leggen. De bonustrack op de speciale versie is een aardig nummer in de stijl van de late jaren vijftig en beginjaren zestig. Ian Gillans stem is natuurlijk gedubbeld en hij zingt geregeld tweestemmig. De zang klinkt echter helder en krachtiger dan tijdens de laatste liveshows.
Now What?! is opgedragen aan Jon Lord, een bijzonder attente geste. Op 19 oktober 2013 stond Deep Purple in de IJsselhallen in Zwolle waar men een aantal nummers van dit degelijke album speelde. De oudjes doen het nog best en dit uurtje Purple is beslist een aangename verrassing!