De dame en drie heren van Heylel komen uit Portugal en Narciso Monteiro (composities, gitaar, keyboards, bas) is de belangrijkste figuur in de band. Op het debuutalbum Nebulae prijken, naast negen eigen nummers, twee uitstekend gespeelde en gezongen covers uit de beginperiode van King Crimson en Emerson, Lake & Palmer, namelijk I Talk To The Wind en The Sage. Ana Batista is de zangeres die de teksten vertolkt met een zoetgevooisde stem die nergens over de top gaat of zich richting gothic beweegt. Haar stem past goed bij de overwegend sfeervolle, vaak akoestisch gespeelde muziek. Nebulae bevat ook psychedelische elementen in het bijzonder in het laatste, tamelijke zweverige instrumentale stukje, waarbij het heavy geluid van de gitaar sterk contrasteert met de rest. Watcher Of The Light lijkt in het begin verdacht veel op The Last Crusade van Epica, maar de gitaarpartijen die men omschrijft als zijnde ‘ultra heavy’ zijn veeleer een waterig aftreksel van dat stuk van Epica. De ergernis over de mijns inziens ten onrechte gewekte verwachtingen op basis van sommige omschrijvingen als ‘prog, metal en een gothic inslag’ op de website van Heylel, doen niets af aan de kwaliteit van dit debuut. De levenscyclus van een ster ligt ten grondslag aan dit album dat mooie popmuziek combineert met donkere elementen en veel atmosfeer. Daarbij zijn de vervormde gitaren slechts een beperkt onderdeel van de in wezen zeer toegankelijke nummers. De prachtige verpakking in dvd-digipack, compleet met een mooi boekje is een originele vondst.