Het Britse Magnum bestaat inmiddels veertig jaar en met Lost On The Road To Eternity levert de band zijn twintigste studioalbum af. Wie echter denkt dat dit een verplicht nummertje is, heeft het mis! Zanger Bob Catley heeft kennelijk een reservebatterij gevonden en de inspiratie van componist-gitarist Tony Clarkin lijkt onuitputtelijk. Drummer Harry James heeft de band verlaten, omdat hij ook speelt bij Thunder en Snakecharmer en toetsenist Mark Stanway besloot eind 2016 plotseling uit de band te stappen. Hun vervangers zijn Lee Morris en Rick Benton. Het drumwerk van Morris is wat veelzijdiger en ik herken opeens Manfred Mann’s Earth Band-achtige trekjes door de komst van Benton. De komst van de nieuwelingen speelt ongetwijfeld een rol, want dit album klinkt een stuk frisser en krachtiger. Het lijkt alsof het nieuwe bloed de oudgedienden Clarkin, Catley en bassist Al Barrow nieuwe energie heeft gegeven. Het album bevat heerlijke, symfonische passages en meer duetten tussen gitaar en toetsen. Die laatste spelen sowieso een veel prominentere rol. In de titeltrack is een bekende stem te horen, namelijk die van Tobias Sammett van Edguy en tevens de genius achter Avantasia. Het sluitstuk King Of The World herinnert aan het album On A Storytellers Night (1985). Om kort te gaan: Lost On The Road To Eternity is een dik uur genieten van een herboren Magnum, want de band rockt weer als in zijn beste dagen. Het fraaie artwork is wederom van Rodney Matthews en is in de stijl van diens werk van Lewis Carrolls boek Alice In Wonderland. Het completeert een puik album dat als dubbel-lp verkrijgbaar is en als cd met vier livetracks op een bonus-cd.