LLEVA EL BRILLO DEL SOL

Het Argentijnse trio Supernova dat bestaat uit Alejandro Kordon (toetsen, fluit), Mariano Sanchez (bas) en Norberta Barcala (drums) is op het tweede album Lleva Del Brillo Del Sol aangevuld met zangeres Maria Macaya. De muziek lijkt vooral te zijn geïnspireerd op Emerson, Lake & Palmer en in mindere mate Vangelis, maar klinkt wat lieflijker. De fluit, de samples van andere blaasinstrumenten en de viool zorgen voor een klassiek symfonisch geluid dat af en toe neigt naar Camel. Hoewel Macaya best kan zingen, vind ik haar Spaanstalige zang niet echt geweldig. Haar stem klinkt geregeld enigszins onzuiver en ook wat kil in de eindmix. Dat doet wat mij betreft afbruek aan de op zich prachtige melodielijnen. Gelukkig is een substantieel deel van dit ruim 56 minuten durende album instrumentaal. De cd bevat slechts vier tracks, waarvan de vierde, het 34 minuten klokkende epos Isis, is onderverdeeld in acht subtracks. De geluidsvariatie van Kordons toetsenarsenaal is grandioos, maar hij mist dat virtuoze van bijvoorbeeld Keith Emerson, Tony Banks of Rick Wakeman. Het baswerk is uitstekend en ook drummer Bacala scoort een ruime voldoende. Alleen jammer dat het geluid van enkele trommels wat irritant klinkt, alsof het afkomstig is van een drumcomputer. De productie van Lleva El Brillo Del Sol is verder redelijk goed.