LIVING WATER

De uit Californië afkomstige band Time Horizon is beïnvloed door tal van symfobands, waaronder Genesis, Yes, King Crimson, Kansas en Pink Floyd. In dit rijtje, dat de band zelf noemt, mis ik Styx, Boston, Saga en Kansas, want die bands klinken op het debuutalbum Living Water (2011) in mijn beleving ook nadrukkelijk door. King Crimson hoor ik er amper in terug of het zou de periode The Court Of The Crimson King (1969) moeten zijn. De tien composities op dit debuutalbum klinken vriendelijk. Het is heerlijke, symfonische prog met duidelijke AOR-invloeden. De toetsen van Ralph Otteson bepalen voor een belangrijk deel de muziek al weert gitarist Dave Dickerson zich aardig. De teksten zijn geïnspireerd op het christelijk geloof van drummer Bruce Gaetke en Otteson. Een deel van de opbrengst ging naar de organisatie Living Water, waarnaar de cd ook is genoemd. Deze organisatie, die in 1990 begon in Amerika, tracht uit naam van God miljoenen mensen te helpen die fris en veilig drinkwater ontberen vooral in Afrika. Het intro van Time Horizon had ook van een elektronisch muzikant afkomstig kunnen zijn, terwijl Forgiveness op het Genesis-album Calling All Stations (1997) had kunnen staan. Feel The Change neigt wat meer naar een mix van Boston en Steve Walsh, waarna een stukje akoestische gitaar met wat flamenco-invloeden volgt. Het ruim acht minuten lange I Am Not Alone begint als een wat langdradige ballad, maar halverwege gaat het tempo omhoog en kunnen de heren instrumentalisten zich uitleven en dat pakt zeer goed uit. De titelsong is een mooi, maar mierzoet meezingertje met wat Afrikaanse invloeden in de achtergrondzang. Paradise is een op Kansas geënt symfonisch rocknummer. Halverwege hoor je een zweverig tussenstukje gevolgd door een sterke passage met een gitaarsolo, ondersteund door veel toetsen. Dit debuut is niet echt origineel, maar wel duidelijk met veel liefde voor progrock gemaakt en gespeeld door geroutineerde muzikanten.