Het Duitse vijftal Neronia begon zijn muzikale loopbaan als Ulysses − niet te verwarren met de Nederlandse band met die naam − maar veranderde dat later in Neronia. Onder die naam werden twee albums uitgebracht, waarvan het laatste Blue Circles dateert uit 2008 (zie iO84). Helaas werd kort na het uitbrengen van dat album de studio van de band leeggeroofd; een gevoelige tegenslag. Het nieuwe album Limnotapes bevat tien songs variërend in lengte van krap twee tot ruim zes minuten. Zanger Falk Ullmann heeft een prettige stem met een professioneel klinkend vibrato en een heel behoorlijke Engelse uitspraak. De muziek is het meest beïnvloed door Saga, maar ook namen als IQ en Arena doemen op, terwijl het wat jazzy klinkende basspel van Lutz Beberweil de muziek af en toe een klein vleugje fusion mee geeft. Sommige stukken doen ook erg aan RPWL denken, maar dan meer richting Blind Ego. In mijn beleving is bij Duitse bands originaliteit over het algemeen zelden het sterkste punt, maar daar staat tegenover dat het melodieuze aspect en de kwaliteit doorgaans uitstekend zijn. Zo ook in dit geval bij Neronia: zeer symfonisch en nergens over de top. Met Limnotapes, dat ruim 48 minuten klokt, gaat dit vijftal veel fans blij maken en ongetwijfeld ook veel nieuwe begroeten. Met de slepende symfo van Neronia heeft een band als RPWL er een geduchte concurrent bij!