JUNKYARD PRINCESS

Deze Amerikaans klinkende debuutschijf van Junkyard Princess komt van Nederlandse bodem. De basis voor de band werd enkele jaren geleden gelegd als studioproject van zangeres Maaike Janssen, Rick van Heuzen (bassist, schrijver) en gitarist Salvator Carlino, die overigens niet meespeelt op dit album. Nadat men bij Maaike Janssen kanker had geconstateerd, moest er noodgedwongen een rustpauze worden ingelast. Het gevecht tegen deze naargeestige ziekte werd echter in Maaikes voordeel beslist, waarna de negen songs − de tiende is een radio-edit van de eerste track − verder werden opgenomen en verfijnd. De instrumenten die de band gebruikt zijn drums, bas, gitaar en toetsen, vooral orgel. De veelzijdigheid van frontvrouw Janssen is indrukwekkend, maar mooi kan ik haar zang niet vinden, althans niet in de nummers waarin ze haar stem forceert. Zij geeft zich helemaal, gaat vaak tot extreme hoogten met haar stem, die ze daarbij knap in bedwang houdt, maar voor mijn oren klinkt het allemaal aardig overstuurd. Het snerpende stemgeluid moet je liggen en bovendien heeft de muziek maar weinig raakvlakken met prog. Je hoort veel invloeden uit de bluesmuziek en rock, om een indruk te geven: een soort kruising tussen Beth Hart en Trijntje Oosterhuis. Een track als Warrior had van een oud Deep Purple-album afkomstig kunnen zijn.