INCURA

Na diverse ep’tjes mag het debuutalbum van het Canadese kwintet Incura een regelrechte verrassing heten. Dat wil zeggen: je moet geen stevige muziek schuwen en niet wars zijn van theatrale zang en onverwacht bruuske wendingen. Zoals de band zelf aangeeft: ‘be a leader not a follower’. Daadwerkelijk worden hier theater, rock, symfo, pop, metal en een vleugje klassiek moeiteloos en onnavolgbaar gemixt tot een zeer uitdagend geheel. En dat alles ook nog eens redelijk over de top. Natuurlijk is via de website van Incura al een en ander te horen, maar om je een idee te geven zou je je moeten voorstellen dat System Of A Down, Leprous, Sparks en Queen in de studio bijeen zijn gebracht en daar ongestoord hun gang gaan. De tien composities zijn goed voor een kleine drie kwartier vermaak, waarvoor je wel echt even moet gaan zitten. De markante, wat huilerige zang van Kyle Gruninger ‘heerst’ en zijn medebandleden Jim McLaren (toetsen), Jono Olson (bas), Royce Whittaker (gitaar) en Phil Gardner (drums) weten van wanten en laten de luisteraar versteld staan met originele melodieën en prima instrumentbeheersing. Eindelijk eens een gezelschap met lef en de wil om originele ideeën uit te dragen en dat siert deze Canadezen. Omdat dit album gemakshalve onder hardrock zal worden gecategoriseerd, zal de muziek niet iedereen aanspreken, maar het moet gezegd dat deze kwalificatie Incura zeer tekort doet.