Het internationale gezelschap Kamelot timmert al ruim twintig jaar aan de weg onder leiding van Thomas Youngblood. Haven, het negende studioalbum lijkt mij, meer nog dan zijn voorgangers, mede vorm gegeven door toetsenist-gitarist Oliver Palotai, die inmiddels zijn tienjarig jubileum bij Kamelot viert. Ook zanger Tommy Karevik (Seventh Wonder) blijkt van een gelegenheidskracht een vaste waarde te zijn geworden. Naast Youngblood treffen we oudgediende drummer Casey Grillo aan en het jongste lid van de band is bassist Sean Tibbetts, die al eerder deel uitmaakte van de band onder de naam Sean Christians. De muziek is over het algemeen herkenbaar, maar bevat naast fraaie, melodieuze nummers en passages ook enkele buitengewoon felle en agressieve stukken, zoals Liar Liar en vooral Revolution, headbangers die mij persoonlijk minder aanspreken. Gelukkig gaat het in de dertien stukken meestentijds om vloeiende melodieën die door de bombastische orkestraties en het volle gitaargeluid als een stevige, maar warme douche over de luisteraars worden uitgestort. Karevik is een uitstekende en veelzijdige zanger met meer mogelijkheden dan zijn voorganger Roy Khan, en die worden op dit album goed benut. Hoewel de muziek van Kamelot een metalsignatuur heeft, rechtvaardigen het melodieuze aspect, de progressieve trekjes en de vele symfonische elementen de bovengemiddelde aandacht in iO Pages. Die karakteristieken vormen een solide basis voor de komende tournee. De band mag zich verheugen in een nog altijd groeiend aantal fans. Haven is het meest veelzijdige en pretentieuze album tot dusver, maar door de grote verschillen tussen de songs is het niet mijn persoonlijke favoriet. De gasten op dit album zijn Alissa White-Gluz (Arch Enemy), Troy Donockley (ex-Iona, Nightwish) en Charlotte Wessels (Delain). Zij hebben echter allen een bescheiden inbreng. De cover is van de hand van Stefan Heilemann.