THE GREAT LIE

In de biografie van Melted Space wordt de band omschreven als een orkestraal en operatesk metalcollectief. Dat is een wat misleidende omschrijving van dit door de Fransman Pierre Le Pape gestuurde project. Net als op het vorige album Between (2013), presenteert Le Pape op The Great Lie met tal van gastmusici en –zangers een muziekstuk, waarin hij elementen uit de filmmuziek, de musical en snoeiharde metal combineert met klassiek getinte orkestraties. Le Pape is opgeleid in klassieke muziek en filmscores, dus zijn voorkeur is wel verklaarbaar. De relatie met opera heb ik echter niet kunnen ontdekken. De melodieën in de elf tracks, die samen 56 minuten klokken, zijn gewoontjes en het aandeel van de dubbele basdrums, het geschreeuw en het gegrunt is mij nét te overdadig om er enthousiast van te worden. Productietechnisch lijkt het album in orde en gezien de hoge mate van detaillering plus het aantal deelnemers aan het project maken duidelijk dat er veel tijd in gestoken is. Afgezien van de orkestraties en de diverse mooie, symfonische stukjes zijn er niet veel raakvlakken met prog of symfo. Hoewel, de track waaraan niemand minder dan Arjen Lucassen meewerkt op gitaar, dulcimer en synth, is wel heel fraai en het absolute hoogtepunt van The Great Lie. Ook Liv Kristine (Leaves’ Eyes) is weer van de partij en er speelt zelfs een heus orkest mee, namelijk het Filharmonisch Orkest van Praag. Desondanks is dit album niet voor mij weggelegd en dat geldt waarschijnlijk ook voor het overgrote deel van de iO Pages-lezers.