MENNO VON BRUCKEN FOCK

A GHOST (LIVE)

Artiest / Band: 
PFM (2014)
PFM - A GHOST (THE WORLD)

Samen met Un Amico en Un’Isola vormen deze drie aanvullende liveregistraties van maart 2014, de boxset Il Suono Del Tempo. Ruim veertig jaar geleden bracht PFM studioalbums uit die de geschiedenis van de progressieve rock zouden ingaan als behorende tot het beste wat de jaren zeventig van Italiaanse bodem hebben voortgebracht. De band met extra drummer Roberto Gualdi, toetsenist Alessandro Scaglione en violist-toetsenist Eduardo De Angelis speelt de fameuze albums prachtig na, waarbij het ontbreken van de zang van Flavio Premoli en Mauro Pagani naar mijn smaak niet echt wordt gemist. De groep klinkt homogeen, goed ingespeeld en enthousiast en het Japanse publiek moet met volle teugen genoten hebben van deze uitvoeringen van Storia Di Un Minuto (1972), Photos Of Ghosts (1973) – de Engelstalige versie van Per Un Amico uit 1972 − en The World Became The World (1974) – de Engelstalige versie van L'Isola Di Niente. Die Engelstalige albums werden destijds door Manticore uitgebracht en bevatten één track meer dan de Italiaanse. Progressieve rock met mooie instrumentale passages, gedurfde overgangen, enige invloeden uit volksmuziek, jazz en onmiskenbaar van de klassieke meesters. Net als bij veel progbands was de zang niet PFM’s sterkste punt, maar die is op deze live-uitvoeringen juist meer dan behoorlijk. Niet iedereen kon overigens ‘echte zanger’ Bernardo Lanzetti, die na deze albums toetrad, waarderen. Het titelstuk van Photos Of Ghosts lijkt bij vlagen erg op Kansas, de Amerikaanse band die in die periode Leftoverture (1976) uitbracht. De geluidskwaliteit is prima en daarmee zijn deze albums een welkome aanvulling op de PFM-collectie van de liefhebbers. De albums representeren echter ook de originaliteit en de kwaliteit die vooral Franco Mussida (gitaar, zang), Franz Di Cioccio (drums, zang) en Jan Patrick Djivas (bas) toen, maar ook anno 2014 nog konden opbrengen. Marco Sfogli (James LaBrie) is mijns inziens een waardige vervanger van Mussida bij PFM. Feit is wel dat met het vertrek van Mussida de laatste toonaangevende componist uit de meest glorieuze formatie is verdwenen. Enkele jaren geleden al moest Flavio Premoli om gezondheidsredenen afhaken. De huidige bezetting mag dan misschien een soort tributeband van zichzelf zijn, feit is dat deze schitterende muziek door niemand anders zo goed wordt vertolkt!