THE ESSENTIAL

Claudio Delgift is een Argentijnse singer-songwriter die door ‘kenners’ in de hoek van de progrock wordt geplaatst. De man heeft reeds zeven soloalbums op zijn naam staan, maar het simpele feit dat er nog niet één in iO Pages werd gerecenseerd, zegt voldoende. Als dit snarenwonder echt potten had gebroken, hadden we immers al veel eerder van hem gehoord. De zeventig minuten muziek op The Essential, verdeeld over twaalf songs, die als ‘het beste van’ worden gepresenteerd, zou ik zelf nauwelijks prog durven noemen. Bij een paar nummers hoor je wat toetsen op de achtergrond, maar de meeste tracks zijn gitaar-georiënteerd en dan klinkt het gitaargeluid vrijwel steeds hetzelfde: wat vervormd, enigszins neigend naar het gitaargeluid van Robin Trower, maar dan veel meer richting popmuziek en zonder al te hoogstaande solo’s. ’s Mans stem is in mijn beleving middelmatig en vrij monotoon, dus ook niet iets om blij van te worden. In de composities zitten weliswaar aardige momentjes, maar het overgrote deel mist originaliteit, spanning en variatie. Het semi-akoestische Bonds doet aan Steve Hackett denken. Mother Earth Network laat wat folkinvloeden horen met een stijl die herinnert aan Mike Oldfield. Vooral in deze track laat Delgift horen dat hij wel degelijk gitaar kan spelen. Het meest symfonische nummer is de slottrack A Promise Of Light And Wonder en daarmee heeft dit matige album toch nog een aardige afsluiting. Al met al is The Essential wat mij betreft geen essentiële aanschaf, maar wel een aardige kennismaking met deze Argentijnse muzikant.