Oude rot Johannes Schmoelling wist al te imponeren met zijn inbreng bij Loom, een project van Robert Waters en Jerome Froese, zoon van Edgar Froese de in januari 2015 overleden leider van Tangerine Dream. Met Diary Of A Common Thread doet de thans 67-jarige Duitser er nog een schepje bovenop. We horen herkenbare geluiden en muziek in de stijl van de beste jaren van Tangerine Dream (TD), namelijk de periode 1979-1985 met albums als Force Majeure (1979), Tangram (1980), Exit (1981), White Eagle (1982), Hyperborea (1983) en Le Parc (1985). Deze prachtige klanken komen weer nadrukkelijk bovendrijven naast een cellogeluid op Awakening, staccatogeluiden die richting elektrische piano neigen en uiteraard heerlijke sequences. Onmiskenbaar is de grote invloed van Schmoelling op de muziek van TD uit die periode te horen in diverse composities op dit album en heel wat TD-fans zullen het maar al te graag aan hun verzameling willen toevoegen. Hoewel Schmoelling bijzonder goed overweg kan met een heuse vleugel, ‘beperkt’ hij zich op deze cd tot de Korg Kronos 2, de Roland Jupiter 8, de Yamaha Motif 8XS en de Dave Smith Mopho X4. Wat hij daarmee allemaal kan, zal zijn fans reikhalzend doen uitzien naar meer. Diary Of A Common Thread is wat mij betreft het beste album in het elektronische muziekgenre (EM) in tijden. Het album combineert het neusje van de zalm van TD en een vleugje Vangelis met wat macabere geluiden en een prachtig cellogeluid. Een bijzonder aangename verassing! Ook het uitverkochte E-Live van oktober 2017 bewijst dat EM nog niet dood is en met albums als het onderhavige kunnen we weer met een gerust hart verder!