Na het succes van Destinations (2020), het vorige album van Darryl Way, en het gegeven dat Covid-19 veel muzikanten ‘thuis’ houdt, is het niet verwonderlijk dat de voormalige violist van Curved Air een opvolger in elkaar heeft geknutseld. Omdat reizen juist nu amper mogelijk is, bedacht Way dat het aardig zou zijn om de luisteraar te laten proeven van muziek uit de mooiste vakantieoorden, en hen op die manier toch een beetje het gevoel te geven om er even uit te zijn. In maar liefst twaalf nummers, goed voor ruim een uur muziek, neemt de violist de luisteraar mee naar exotische oorden en toeristische attracties als het Alhambra in Granada, Parijs, Colombia, Mexico, Las Vegas en de Rio Grande. De invloeden van de muziek, die karakteristiek is voor de diverse locaties, zijn goed terug te horen, soms misschien zelfs iets te nadrukkelijk. Hoewel elf van de twaalf nummers instrumentaal zijn, weet Way toch te boeien door naast toetsen en viool ook gitaar te spelen en dat doet hij zeker niet onverdienstelijk. In Mother Earth is Pink Floyd vast een inspiratiebron geweest, want dit had zo maar een track van Wish You Were Here kunnen zijn. De overwegend zoete klanken kabbelen heerlijk weg en je waant je daadwerkelijk in de oorden die als inspiratiebronnen hebben gediend voor deze muziek. Deze routinier, een vakman die van vele markten thuis is, blijkt als zeventigplusser nog steeds in staat om een prima prestatie te leveren. Een diepe buiging voor een begenadigd allround muzikant.