De nu 71-jarige Darryl Way is vooral bekend als rockviolist en medeoprichter van de Britse band Curved Air. Dat hij naast viool ook toetsen speelt, is wellicht bij velen bekend maar op zijn nieuwe soloalbum Destinations presenteert hij zich ook als een zeker niet onverdienstelijke gitarist. Tijdens zijn ‘vliegreizen’ doet hij veel exotische bestemmingen aan. In Downtown LA klinkt de muziek natuurlijk jachtig met op de achtergrond sirenes en ook in Metropolis is de stadsdrukte terug te horen in de muziek. In The Stars spelen de elektrische gitaar en vooral de viool een mooie melodie begeleid door voornamelijk toetsen met daarbij bescheiden bas- en drumspel. Vreemd genoeg heeft The Wild West meer weg van de muziek van Ennio Morricone dan de opzwepende countryfiddle die je zou verwachten. Klassieke (Mozart?) invloeden zijn te horen in A Rainy Day In Vienna met gevoelig gitaarspel van Way. Het tempo wordt aardig opgeschroefd in Restless City waar rock, pop en barmuziek elkaar ontmoeten. Een akoestische gitaar en een zoete atmosfeer brengen je in Riviera Blue in vakantiestemming. Dit vakantiegevoel wordt nog verder versterkt in Antigua Bay, dat ook gekenmerkt wordt door een heerlijk shuffleritme en een bijna akoestisch klinkende elektrische gitaar. Grappig is de plotselinge wending naar een reggaeritme. In Freedom Road doet de muziek sterk aan die van de Dixie Dregs denken; hoge kwaliteit dus! Het melancholieke sluitstuk Mystic Mountain laat Way weer primair als violist horen en dan zijn er vijftig minuten prachtige, instrumentale muziek voorbij. Een diepe buiging voor een begenadigd muzikant die op deze toch respectabele leeftijd nog zo’n mooi album weet te maken. De cd voert je zittend in een businessclassstoel naar tien prachtige bestemmingen!