Het uit Amerika afkomstige kwartet Andeavor bestaat uit Chris Rodler (gitaar synth/keys), Doug Peck (bas/zang), Steve Starvaggi (drums) en Steve Matusik (gitaar). In 1999 zag hun debuut album Once Upon A Time het licht en daarna bleef het lang stil. Nu zijn ze terug met toch wat complexe muziek ligt in de lijn van Queensrÿche, Fates Warning en Rush maar is meer onvoorspelbaar. Vele tempo overgangen en de zang die er heel vaak net tegenaan hangt maakt de muziek niet echt tot een ‘hapklare brok’. De samenzang en de zang van Peck in de rustige momenten is best te genieten maar als zijn op zich heldere stem gaat forceren en de wat hogere regionen opzoekt vind ik het persoonlijk niet echt mooi meer. Instrumentaal valt er best veel te genieten, daar mankeert niets aan. Flarden Dream Theater, de genoemde bands (vooral Rush) en bijvoorbeeld Redemption duiken regelmatig op en dan bekruipt toch een gevoel van bewondering want de combinatie die de heren brengen is lastig te spelen en in zekere zin grensverleggend. Toch komt de melodieuze kant wat in het gedrang ten faveure van de technische hoogstandjes. Op dit album, dat krap 45 minuten klokt, hebben de toetsen een zeer ondergeschikte rol. Een moedige poging om in te breken in de hoek van het heavy progressieve aanbod maar geen album wat ik zal koesteren. Meer info en geluidsfragmenten via www.myspace.com/andeavor en www.pmm-music.net