A DARK POEM, PART I THE SHORES OF MELANCHOLIA

De Noorse band Green Carnation weet steeds weer te verrassen. De band werd in 1990 opgericht als death metalband, maar 35 jaar later brengt men een nagenoeg compleet melodieus progmetalalbum uit met metal in grijze letters. Na 2006 bleef het lang stil totdat in 2020 Leaves Of Yesteryear werd gepresenteerd en nu, vijf jaar later, is daar de opvolger A Dark Poem, Part I: The Shores Of Melancholia. Het album bevat slechts zes tracks, samen goed voor 42 minuten muziek en het is het eerste deel van een op handen zijnde trilogie. De opening gaat richting Black Sabbath, maar de muziek wordt al snel minder zwaar en bevat veel rustige stukken waar de melancholie vanaf druipt. Er is helaas één uitzondering: het deels op de oude death metal leest geschoeide The Slave That You Are, dat mede ‘gezongen’ wordt door Grutle Kjellson (Enslaved). De keyboards van Kenneth Silden zorgen voor verrukkelijke achtergrondorkestraties en de beide gitaristen Terje Vik Schei, ook wel Tchort genoemd, en Bjørn Harstadt spelen in dienst van de composities die gedragen worden door het rustige en wat omfloerste stemgeluid van Kjetil Nordhus. Als hij tweestemmig zingt is de sfeer eerder zwaarmoedige progrock dan metal. In Me My Enemy klinkt de muziek gewoon heerlijk symfonisch met uitstekend spel op de bas van Stein Roger Sordal, ook bekend van zijn soloalbum Juno & Jupiter. Hier heeft de muziek zelfs iets weg van Comfortably Numb, maar ze mist wel die fenomenale gitaarsolo. In de lange laatste track herkennen we opnieuw iets van de sfeer van Black Sabbath, maar de zang van Nordhus maakt toch een groot verschil. Grappig is, dat op de persfoto’s een vijftal staat afgebeeld, terwijl in de bijgevoegde informatie zes namen worden genoemd. A Dark Poem, Part I is net even te heftig om prog genoemd te worden, maar progmetal die vaak bol staat van gitaarsolo’s, is het ook niet. Wel denk ik dat Green Carnation met dit album een breder publiek zal aanspreken. Hopelijk komt deel twee van deze trilogie niet pas over vijf jaar uit, maar als ik de mededeling op de Facebook-pagina van de band moet geloven, gaat dat zeker niet gebeuren!