Het zeer succesvolle optreden op de Cruise To The Edge bracht me op het spoor van de hier besproken dubbel-cd uit 2013 die iO Pages had gemist. De roemruchte Italiaanse progdinosaurus Premiata Forneria Marconi (PFM) is allesbehalve dood: de drie oudgedienden en tevens ruime zestigers Franco Mussida, Franz Di Cioccio en Patrick Djivas spelen nog steeds en hoe! Di Cioccio steekt op het toneel Jagger naar de kroon en de schitterende symfo uit de jaren zeventig wordt nog steeds met verve uitgevoerd. De dubbel-cd In Classic - Da Mozart A Celebration bevat een bijzondere insteek doordat men negen klassieke stukken op een heel aparte wijze heeft bewerkt. De op zich bekende deuntjes zijn vernuftig gearrangeerd en worden gespeeld door het drietal dat bijgestaan wordt door Lucio Fabbri (viool), Roberto Gualdi, als tweede drummer naast Di Cioccio, en Allessandro Scaglione (toetsen). De eigen stukjes zijn verweven in klassieke meesterwerkjes, waaronder de Nabucco Ouverture en Romeo & Julia van Prokofiev, en zij spelen die deels samen met het Symphonic Orchestra. Door deze mix van klassiek en eigen composities is het geheel niet te vergelijken met Emerson, Lake & Palmer of Ekseption, omdat die bands klassieke stukken vrijwel in zijn geheel adapteerden. Op de tweede cd, waarop ook zang te horen is, is een aantal oudere eigen stukken in een klassiek jasje gestoken en ook deze versies zijn bijzonder smaakvol en substantieel anders dan de originele opnamen. Promenade The Puzzle heeft wat weg van Gentle Giant in combinatie met New Trolls. De apotheose is een korte live-uitvoering van de Wilhelm Tell Ouverture. Ik hoop dat PFM echt nieuw werk zal uitbrengen, want zo langzamerhand blijken er steeds meer ‘vergeten’ Italiaanse bands in de nadagen van hun carrière een comeback te maken die hun bekendheid tot ver buiten Italië brengt en dat is een goede zaak.