CACTUS CHOIR (1976), heruitgave

Eindelijk… wat heb ik hier lang op gewacht! Cactus Choir is bij mijn weten het enige album van Dave Greenslade dat nog niet eerder op cd is uitgebracht. Het originele artwork van Roger Dean ging ooit in vlammen op en deze reproductie heeft daarom duidelijk een andere kleurstelling dan de hoes van de originele lp uit 1976. Het grote pluspunt van dit overwegend instrumentale album is het ontbreken van de zang van Dave Lawson, want dat vond ik een probleem bij de band Greenslade. Verder kan ik mij niet aan de indruk onttrekken dat deze opnamen afkomstig zijn van de lp, want ik hoor geregeld tikjes en kraakjes en dat is eigenlijk onacceptabel. Cactus Choir ligt in het verlengde van de voorgaande Greenslade-albums als je de composities van Lawson achterwege laat. Tony Reeves, de zeer kundige bassist die de band Greenslade al eerder had verlaten, doet hier nadrukkelijk mee. Dave Greenslade speelt onder meer piano, elektrische piano, strings, orgel, clavinet, Mellotron, Moog- en ARP-synthesizer en daarmee is dit album dus smakelijke kost voor toetsenliefhebbers. Een van de hoogtepunten is het toetsennummer Forever And Ever met niemand minder dan Simon Phillips op drums. Hier en daar zijn wat Supertramp-invloeden te horen, zoals op Country Dance − of is het andersom? De finale met orkest is prachtig en de hand van Rupert Hine als producer werkt uitstekend. De bonustrack Gangsters met zanger Chris Farlowe is lekker uptempo, maar die had beter op een Colosseum-album kunnen staan.

Toch is Cactus Choir verreweg het beste soloalbum van Dave Greenslade!